Badanie okulistyczne

Przygotowanie do badania okulistycznego nie jest skomplikowane.  Wymaga rozważenia dwóch kwestii.

Po pierwsze - krople do oczu stosowane w trakcie wizyty rozszerzają źrenicę na kilka godzin. W efekcie do wnętrza gałki ocznej dociera zbyt dużo światła, może nastąpić zjawisko olśnienia, widzenie staje się nieostre. Jeśli chcecie Państwo przyjechać do nas - najbezpieczniej być pasażerem. Oczywiście, jeszcze przez kilka godzin po badaniu, wykonywanie czynności mocno angażujących wzrok będzie utrudnione. 

Po drugie - makijaż. Cienie do powiek oraz tusz nakładany na rzęsy i brzegi powiek rozmazują się pod wpływem kropli okulistycznych. Nie jest to jedynie problem estetyczny - zdarza się, że barwniki w trakcie badania osadzają się na powierzchni gałki ocznej. Mogą powodować reakcje zapalne, uczuleniowe.

Przygotowanie niemowląt - wielka prośba do mam, aby nie karmiły dzieci ok. 60 minut przed badaniem.

AA

Po wejściu do gabinetu, pacjentowi podajemy do worka spojówkowego krople z lekiem rozszerzającym źrenicę.

Cała procedura ma kilka etapów, lekarz wykonuje ją przy użyciu kilku urządzeń.

Rozpoczynamy od badania ostrości wzroku, kolejno: prawe, a potem lewe oko. Dorosły pacjent odczytuje na tablicy litery o różnych rozmiarach, dzieci widzą dłonie, sylwetki zwierząt także różnej wielkości. W razie problemów z ostrym widzeniem lekarz zakłada pacjentowi oprawki próbne i umieszcza w nich soczewki próbne, dobierając najwłaściwsze dla każdego oka.

Badaniem uzupełniającym jest autorefraktometria - wadę soczewki w oku wykrywa urządzenie zwane autorefraktometrem. Dysponujemy przenośnym aparatem (takim jak na zdjęciu powyżej), którym wykonuje pomiary u pacjentów, którzy nie mogą zająć miejsca przy aparacie stacjonarnym - dzieci, osoby na wózku inwalidzkim, osoby z chorobami narządu ruchu.

Następnym etapem jest ocena gałki ocznej - części przedniej (źrenicy, tęczówki, soczewki), wnętrza oraz dna oka:

• W naszej przychodni, zwykle, to badanie wykonujemy za pomocą lampy szczelinowej. Pacjent zajmuje wtedy miejsce przy stoliku, opiera głowę o elementy lampy, a lekarz, dzięki ruchomym: układowi optycznemu i źródle światła, dokonuje oceny wnętrza gałki ocznej.
• Drugą metodą jest użycie wziernika Fisona (kolejne zdjęcie powyżej). Szczególnie przydatna u pacjentów, którzy nie mogą zająć właściwej pozycji przy lampie szczelinowej - małe dzieci, pacjenci na wózku inwalidzkim czy pacjenci z ograniczeniami narządu ruchu. Tutaj też dokonamy oceny wnętrza gałki ocznej, jednak pacjent może siedzieć lub leżeć (np. dziecko), a lekarz patrząc przez wziernik Fisona założony na głowę i soczewkę w pobliżu oka pacjenta wykona badanie.

Ważnym badanie po ocenie gałki ocznej jest zbadania ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zwykle lekarz wykonuje je przy użyciu tonometru aplanacyjnego. Tonometr zazwyczaj umocowany jest do lampy szczelinowej.